Alejandro González Iñárritu - Ağrıların rejissoru
Alejandro González Iñárritu çəkdiyi filmlərdə insan ağrıları, "normal olmayan" həyat tərzi və fərqli yerlərdə eyni emosiyaları paylaşan hekayələrin uzlaşmasına diqqət çəkir. Bunu rejissorun əsas xarakteristik özəlliyi də saymaq olar. Bu qısa yazıda müəllifin bioqrafiyasına nəzər salacağıq.
Alejandro González Iñárritu kimdir?
Iñárritu 15 avqust 1963-cü ildə, Meksika paytaxtında anadan olub. Bankir atası, Iñárritu 5 yaşında olanda müflisləşir. Kasıblıq onun təhsilinə də mane olur, 16-17 yaşlı Alejandro pis qiymət və davranışlarına görə məktəbdən qovulur. 16-18 yaş aralığında gəmidə işə başlayır, Avropaya, Afrikaya səyahət edir. Özünün də dediyinə görə, bu səyahət onun yaradıcılığına çox böyük təsir göstərib. Geri qayıdandan sonra kommunikasiya üzrə universitet təhsili də ala bilib.
Karyerasına 1984-cü ildə radio aparıcı kimi başlayır. Bu müddətdə Robert Plant, David Gilmour, Elton John, Bob Geldof və Carlos Santana kimi adamlarla intervyülər edir, kiçik audiohekayələr yazır. Bir müddət sonra latın amerikasının ən böyük mass media kompaniyası - Televisa-da ən gənc prodüser kimi işləməyə başlayır. 1987-1989-cu illərdə 6 film üçün musiqi bəstələyir. Filmlərində musiqiyə böyük önəm verməsini də musiqi karyerası ilə əlaqələndirmək olar. Bu müddətdə meksikalı yazıçı Guillermo Arriaga ilə tanış olur və bu tanışlıq onun yaradıcılığında dönüş nöqtəsinə çevrilir.
1990-ların əvvəlində Z films prodakşnı qurur və qısa, reklam filmlərinin çəkilişlərinə başlayır. Burada da ssenarist, prodüser, rejissor kimi çalışır.
Ölüm trilogiyası (Death Trilogy)
1) Amores perros (2000)
2000-ci ildə González Iñárritu özünün Amores perros adlı ilk bədii filmini çəkir. Ssenarisi Guillermo Arriaga ilə birgə yazılan filmin Cannes film festivalında premyerası olur. Amores perros buradan kinokritiklər həftəsi qranprisi mükafatı ilə dönür. Sonradan Meksikada məşhur aktyorlardan birinə çevrilən. Gael García Bernal da kinodebütünü bu filmdə edir. Film Arriaga və Iñárritunun Ölüm trilogiyasında ilk filmdir.
2) 21 Grams (2003)
Üçləmənin ikinci filmində Benicio del Toro, Naomi Watts və Sean Penn kimi aktyorlar iştirak edir. 21 Grams Venesiya film festivalında yarışır və Sean Penn buradan ən yaxşı aktyor üçün nəzərdə tutulan Volpi Cup mükafatı ilə dönür.
3) Babel (2006)
Trilogiyanın son filmi də üslubu baxımından ilk ikisi qədər uğurlu alınır. Bu dəfə coğrafiya genişlənir, hadisələr Mərakeş, Yaponiya, Meksika və ABŞ-da baş verir. Bir-biri ilə əlaqəsi olmayan, fərqli coğrafiyalardan olan şəxslərin həyat hekayələrinin uzlaşması - hiperlink kino müəlliflərə uğur gətirir. Filmin musiqisini Gustavo Alfredo Santaolalla yazır. O, öncəki iki filmdə də müəliflərlə birgə işləyib. Film Cannes film festivalında Iñárritu-ya Ən yaxşı rejissor mükafatını qazandırır. Gustavo Santaolalla isə Ən yaxşı musiqiyə görə Oskar mükafatı qazanır.
4) Biutiful
Javier Bardemin möhtəşəm performansı və möhtəşəm hekayə nəticəsində Biutiful Iñárritu-nun şöhrətini xeyli artırır. Javier Bardem bu performansına görə Cannes festivalında Ən yaxşı aktyor nominasiyasında qalib elan edilir.
5) Birdman
Birdman bəzi kinokritiklərə görə rejissorun Hollywod-da keçidinin başlanğıcı kimi də xarakterizə edilir. Iñárritu filmi single-shot formasında çəkməyə qərar verir və bunu belə izah edir: biz həyatımızı montajsız yaşayırıq. Çəkiliş prosesində təkkadr formatı alınmasa da, montajla belə təəssürat yaradılır. Qara yumora keçidini rejissor belə əsaslandırır: “Əslində, 50 yaşımı tamamlayanda öz-özlüyümdə qəfil bir panika yaşadım. "İçimdəki yumoru itirirmiş kimi hiss edirdim. Dünyadakı ağrılardan bezmişdim. Hər gün eşitdiyimiz lənətlik xəbərlərdən mənfi təsirlənirdim və sözün açığı, bir az nəfəs almaq ehtiyacı hiss etdim.
Həyatımızı montajlaya bilmədiyimizi dərk etdim. Yəqin ki, bunu anlayan sonuncu adam mənəm... Baxın, heç bir texniki müdaxilə edə bilmirik. Gözlərimizi açandan bəri kamera qarşısına qoyuluruq və tək etdiyimz şey danışmaq və xatirələrlə əlləşməkdi.
Aktyorların işi çətindi. Onlar kimsənin anlamadığı bir işi görürlər. Özləri olmadan özləri olmağa çalışmaq kimi. Bu işin məğzini heç vaxt anlamayacağam. Üç dəqiqə əvvəl danışıb zarafatlaşdığınız adama "kamera", "işıqlar" - deyirsiz, o da tamamilə fərqli bir ölçüyə keçir. Bu, çox çətindi…”
6) The Revenant
Yəqin ki, əksəriyyət The Revenant-ı Leonardo DiCaprio-ya Oskar mükafatı qazandıran film kimi tanıyır. Filmin çəkilişi isə həddən ağır şərtlərdə keçib. Film xronoloji ardıcıllıqla çəkilib. Gün ərzində çəkiliş qrupunun təbii işıqda qüsursuz çəkiliş üçün cəmi 90 dəqiqəsi olub. Film, əvvəlcə single-shot formasında nəzərdə tutulsa da, hava şəraiti buna imkan verməyib.
2020-ci ildə rejissorun Meksikanın 1990-lar dövrü barədə film çəkməyə hazırlaşdığı barədə xəbərlər yayılmışdı. Sonradan film barədə yeni xəbərlərin çıxmaması pandemiya ilə əlaqələndirilmişdi.
Iñárritu özünü fərqli sahələrdə də yoxlayır. Onun virtual reallıq (VR) proyekti Carne y Arena 2017-ci ildə Cannes film festivalında nümayiş etdirilib. Rejissor 2019-cu ildə Cannes film festivalının jüri heyətinə də rəhbərlik edib.
Comments
Post a Comment